Stożek rogówki to schorzenie, w którym rogówka nadmiernie się uwypukla przybierając kształt stożka. Nazwa pochodzi z języka greckiego (keratokonus) i znaczy dosłownie „stożek rogówki”.
Objawy stożka rogówki
Nie jest do końca wiadomo, dlaczego u niektórych osób powstaje stożek rogówki, lecz wiemy, że powoduje on określone objawy będące skutkiem zniekształcenia rogówki oraz bliznowacenia na wierzchołku odkształconej rogówki.
Objawy stożka rogówki zaczynają się zwykle od zamazanego widzenia, które nie różni się znacznie od zamazanego obrazu będącego skutkiem często spotykanych wad refrakcji lub astygmatyzmu.
Cechą wyróżniającą objawy stożka rogówki jest jednak widzenie obrazów „duchów” wokół przedmiotu, czyli widzenie mnogie. Może to również przybierać formę zakłóceń w postaci smug świetlnych i błysków, czemu często towarzyszy nadwrażliwość na jasne światło i sporadyczny świąd.
Stożek rogówki jest zazwyczaj przyczyną słabego widzenia w nocy. Efekt zniekształcenia i rozmywania się obrazu nasila się przy słabym oświetleniu, ponieważ źrenica rozszerza się, aby wpuścić do oka jak najwięcej światła, tym samym odsłaniając większą powierzchnię nierównej rogówki.
Leczenie stożka rogówki
Jeśli choroba ma łagodny przebieg możliwe jest osiągnięcie ostrości wzroku za pomocą okularów lub konwencjonalnych, miękkich soczewek kontaktowych. Wraz z postępem choroby pacjentowi często dopasowuje się twarde, gazoprzepuszczalne soczewki (RGP) umożliwiające ostre widzenie, częściowo dlatego, że w mniejszym stopniu dopasowują się one do zmieniającego się kształtu rogówki. Soczewki stosowane w leczeniu stożka rogówki korygują problemy ze wzrokiem, lecz nie wstrzymują postępu choroby.
Wraz z postępem choroby najbardziej skuteczną metodą korekcji są specjalnie dobrane soczewki kontaktowe lub zabieg chirurgiczny.
Leczenie chirurgiczne i przeszczep rogówki
Przeszczep rogówki, inaczej keratoplastyka, to często przeprowadzany, bezpieczny i skuteczny zabieg. Pacjenci potrzebują jednak często oprócz tego innej, konwencjonalnej korekcji wzroku.
Podczas zabiegu przeszczepienia chirurg usuwa rogówkę pacjenta i wszczepia rogówkę od dawcy. Ponieważ rogówka nie ma własnego, bezpośredniego ukrwienia, przy przeszczepie rogówki nie ma konieczności wykonywania próby krzyżowej krwi. Efekt wizualny jest zwykle bardzo dobry bez względu na stopień ciężkości choroby, technikę operacyjną i inne czynniki.
Pierścienie śródrogówkowe, czyli tzw. Intacs to niedawno zatwierdzone przez FDA (amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków) implanty, stanowiące alternatywną metodę leczenia operacyjnego do zabiegu przeszczepienia rogówki. Zabieg polega na wszczepieniu cienkich, łukowatych implantów przez niewielkie nacięcia na brzegu rogówki, tworząc ledwo zauważalny pierścień w oku. Wywierają one nacisk na krzywiznę rogówki spłaszczając wierzchołek stożka, dzięki czemu nabiera on bardziej prawidłowego kształtu.
Sieciowanie włókien kolagenowych rogówki (CXL) jest opracowywaną w Europie nową terapią, a w Stanach Zjednoczonych prowadzone są obecnie badania kliniczne dotyczące tej metody. Wiązania poprzeczne pomiędzy włóknami kolagenowymi rogówki pełnia funkcję jej naturalnej kotwicy. Zabieg sieciowania włókien kolagenowych rogówki polega na nasyceniu rogówki specjalnymi kroplami, po czym roztwór ten aktywuje się za pomocą promieniowania ultrafioletowego, w wyniku czego powstają liczne wiązania krzyżowe pomiędzy włóknami kolagenu. Choć zabieg sieciowania włókien kolagenowych nie leczy całkowicie stożka, badania wskazują, że może on zahamować rozwój choroby.
Jeśli obawiasz się, że może się u Ciebie tworzyć stożek rogówki lub jeśli jego objawy pogarszają się, zwróć się do specjalisty. Specjalista jest Twoim sojusznikiem w ocenie stanu Twojego wzroku i wyborze opcji leczenia, może on również przeprowadzić pełną diagnostykę stożka rogówki. Przeprowadzanie regularnych badań wzroku także bardzo pomaga specjaliście w monitorowaniu stanu oczu i wzroku, po to by jak najdłużej zachować ich zdrowie.
Niczego w tym artykule nie należy interpretować jako porady lekarskiej, nie ma on także na celu zastąpienia zaleceń lekarskich. W przypadku szczegółowych pytań, prosimy o kontakt ze specjalistą.